Mutlu Günler,
Ne diyebilirim ki....
Yüreğimde derin bir sızı bırakan, beni benden alan yaşadığım en büyük acıyı, kendime bile anlatamazken geçen yıl kameranın karşısına geçtim ve anlattım...
Bazılarınız çok eleştirdi, duygu sömürüsü yaptığımı söyleyenler oldu ama bazılarınıza çok dokundu hikayem, istedim ki bu benim gibi bebeğini kaybeden anne adaylarına umut olayım, dertleşelim, konuşalım...
Umut hiç bir zaman bitmiyor ve anne olma aşkı...
Allah isteyen herkese versin...
Sevgiler